Muzeum Historii Kielc proponuje

Alchemia warsztatu artysty – 25 marca, niedziela, godz. 12.00 Czym jest enkaustyka? Czy ta szlachetna, starożytna technika ma jeszcze swoich zwolenników? Jak się nią posługiwać w programie warsztatów zwiedzanie wystawy Karolina Zdunek. Malarstwo i przygotowanie własnych prac malarskich techniką enkaustyki.

Udział w warsztatach jest bezpłatny. Organizator zastrzega sobie prawo do przeprowadzenia zajęć przy minimalnej liczbie 10 osób chętnych do wzięcia udziału w warsztach

Informacja, zapisy :41 340 55 26

„Wózek z historią Osiedle Chęcińskie”

Kolejne spotkanie z cyklu „Wózek z historią” odbędzie się 25.03.2012 w godzinach 11.00 – 14.00 w okolicach siedziby „RSM ARMATURY”przy ul. Chęcińskiej.

Mieszkańcy poznają historię: Koszar i cerkwi pułkowej.

Koszary przy ul. Chęcińskiej, ze względu na położenie przy rzece, zapewniały dużemu garnizonowi kieleckiemu zaplecze sanitarne: mieściły m. in. pralnie i łaźnie żołnierskie. Tę funkcję pełniły także
w okresie międzywojennym. Po II wojnie koszary, w których część zabudowań było drewnianych, zostały zlikwidowane. Jeszcze w okresie międzywojennym we frontowym budynku, mieszczącym w latach 20. XX w. komendę uzupełnień, powstała szkoła powszechna, o której rozbudowę dla potrzeb rosnącej ludności tego robotniczego przedmieścia zabiegano przez cały okres międzywojenny.

Nową szkołę ostatecznie wzniesiono, a po późniejszej rozbudowie mieściło się w niej najpierw Liceum Ogólnokształcące im. Hanki Sawickiej, a później wydział chemii obecnego Uniwersytetu Jana Kochanowskiego.

Po drugiej stronie ul. Chęcińskiej, do końca XIX w. zajmowanej przez baraki koszarowe, powstała w latach 1902-1904 cerkiew pułkowa pod wezwaniem św. Mikołaja Cudotwórcy. W stylu bizantyjskim, według rządowego projektu architekta Wł. K. Sołowjowa i budowniczego Koroliewa, została wzniesiona przez kieleckiego architekta i przedsiębiorcę budowlanego Stanisława Szpakowskiego, który zaprojektował także niewielki budynek popówki, obecnej plebani oraz piękną kamienicą po przeciwnej stronie ul. Karczówkowskiej.

Po odzyskaniu niepodległości cerkiew służyła celom świeckim i dopiero w 1926 r. przeznaczono ją na kościół rzymskokatolicki dla garnizonu kieleckiego. Z tego czasu pochodzi duża część wystroju wnętrza.

Pozbawiona świątyni niewielka parafia prawosławna rozpoczęła w latach 30. – przy pomocy miasta – budowę nowej kaplicy w narożniku działki koszarowej przy ul. Chęcińskiej. Budowy jednak nie dokończono i jeszcze przed wojną zasypano wykonane wcześniej fundamenty.

„Chęcińskie Przedmieście?”

Barokowy klasztor bernardynów na Karczówce, ufundowany przez biskupa Krakowskiego Marcina Szyszkowskiego, połączyła z Kielcami droga – aleja procesyjna, czyli ob. ul. Karczówkowska.
Z biegiem czasu w stronę Karczówki, za Silnicą, powoli rozwijała się zabudowa miasta. Jednak dopiero po połowie XIX w. wzdłuż rzeki, a także przy ul. Chęcińskiej pojawiła się bardziej zwarta zabudowa. Na „miejskim” brzegu Silnicy, w stronę Kadzielni, rozwijały się tereny przemysłowe: rzeźnia miejska, wapienniki, zaś pomiędzy ul. Chęcińską i Krakowską stała huta szkła.

Rozległy plac po obu stronach ul. Chęcińskiej należał do rządu i właśnie na nim w 70. latach XIX w. wzniesiono, wg projektu Franciszka Ksawerego Kowalskiego, koszary dla wojska rosyjskiego. Pozostałością tego zespołu jest – przebudowany niedawno na przedszkole – budynek koszarowy przy ul. Chęcińskiej. Od początku XX w., a zwłaszcza w okresie międzywojennym, po obu stronach ulicy budowano niewielkie kamienice czynszowe.

Osiedla

W powojennych planach rozbudowy miasta tereny pomiędzy nasypem kolejowym a ul. Karczówkowską miały służyć celom rekreacyjno-sportowym. Myślano nawet o wzniesieniu tam stadionu, wykorzystującego nasyp kolejowy jako trybunę. Ostatecznie w tym miejscu powstała w 1964 r. pierwsza w Kielcach hala sportowa, a pozostałe wolne tereny przeznaczono na wielokondygnacyjną zabudowę mieszkalną.

Budowa wiaduktu pod linią kolejową oraz budowa osiedli mieszkaniowych na Czarnowie spowodowała, że peryferyjna dotychczas dzielnica stała się częścią ruchliwego centrum. Powstało wówczas rondo przy Silnicy, a symbolem ambitnych planów rozbudowy tej dzielnicy stały się budowle wokół powstałego w ten sposób placu: potężna narożna kamienica przy ul. Paderewskiego, nowoczesny budynek RSM „Armatury” z przylegającym do niej okrągłym pawilonem kawiarni „Biruta” (ob. Biedronka) oraz stacja benzynowa z interesującą stalową konstrukcją wiaty. W latach 70. i na początku 80. wyrosły potężne bloki osiedla Chęcińskiego, a z biegiem czasu ul. Żytnia ( d. Waligóry) stała się największym węzłem komunikacji miejskiej w Kielcach.