WYSTAWY w FILHARMONII ŚWIĘTOKRZYSKIEJ

Czerwiec
Uroczyste otwarcie – 7 czerwca w przerwie koncertu KANON POLIHYMNII

PRAWOSŁAWIE
w fotografii TADEUSZA ŻACZKA

Prawosławie to temat ważny i obecny od dawna w twórczości Tadeusza Żaczka, naturalnie wynikający z jego życiowych i zawodowych doświadczeń. Temat ograniczony geograficznie do bliskich i znanych autorowi rejonów nadbużańskiego Podlasia, w których nieoczekiwanie odkrywa niecodzienny dla samego siebie aspekt duchowy. Początkowa reporterska relacja, zaciekawienie dla odmienności kulturowej, fascynacja obrzędem i zachwyt nad barwnością liturgii, zmienia się z czasem w pełną szacunku obserwację, namaszczony dystans świadka tajemnicy wiary. Rodzaj tematu określa również technikę. Kolor charakteryzuje oficjalny przepych świątecznych obchodów, podkreśla bogactwo stroju hierarchów i wyposażenia cerkiewnych wnętrz. Czerń i biel, z natury swojej jednoznaczna i szlachetna, zarezerwowana jest dla intymnej sfery przeżycia; skupionych portretów mnichów z Jabłecznej o twarzach jak ze starej ikony, wewnętrznego misterium modlitwy i polnej ballady pielgrzymowania.
Fotografie Tadeusza Żaczka dotykają delikatnej strefy religii i wiary, uczuć i odczuć, opowiadając o nich z dojrzałością, pokorą i wielką kulturą w myśl literackiego motta zamieszczonego na internetowej stronie autora – „Myśląc patrzę, czując rejestruję”.

DOLOMITY – GÓRY POPRZEZ CHMURY
Wystawa fotografii ARKADIUSZA PAŁASIŃASKIEGO i JANUSZA WOJCIESZAKA

Wystawa powstała z inicjatywy jej autorów, pasjonatów gór i fotografii, którzy postanowili zatrzymać w kadrze tajemnicze piękno Dolomitów. Zdjęcia ukazują góry o świcie i zachodzie, w pełnym słońcu lub w chmurach, tuż po wynurzeniu się z mgły. Uwagę zwracają podkreślające rzeźbę skalnych masywów niepowtarzalne efekty świetlne, jakie udało się uchwycić fotografom cierpliwie wyczekującym na pierwsze promienie słońca, albo na chwilę przed zapadnięciem zmroku. Autorzy ekspozycji dzieląc się z odbiorcami swoim zachwytem nad przyrodą, podkreślają konieczność jej ochrony i argumentują:
Żyjemy na niezwykłej planecie. Istniejące na niej arcydzieła przyrody to wynik działania istniejących sił fizycznych jak i zadziwiającej obfitości żywych organizmów pozostających ze sobą w rozmaitych relacjach.
Potrzebujemy natury, a szczególnie jej dzikich bastionów, w których można oglądać przyrodę w całej jej glorii….jako miejsc, którymi się intuicyjnie cieszymy. Góry to szczególny symbol dzikiej przyrody.
Prezentując efekty swojej pracy, mają także nadzieję „przekonać wszystkich fotografujących do zaprzestania wykonywania tysięcy zdjęć na rzecz zrobienia tego jednego, przynoszącego radość i satysfakcję”.